Confessions of a wannabe marathoner: Hoe het allemaal begon Mijn hoofd duizelt, zwarte vlekken verschijnen in mijn gezichtsveld, Ik kijk omhoog en zie een vrouw. Ze grijnst naar mij, zweetdruppels parelen over haar wangen. Ze kijkt me recht in de ogen, glimlacht en begint als een bezetene verder te rijden. Komaan Kevin, gaat ge nu al stoppen? December 2017, ik zit in een opleiding met 30 anderen. Vitaal leiderschap en waarom het belangrijk is. Ze plaatsen ons op hometrainers om te zien hoe gezond we zijn. Ik leg de nadruk op gezond, niet per se fit. Er zijn 5 fietsen in de kamer van de Vlerick Business School.  Op een groot scherm kan je je vooruitgang en die van de anderen volgen. Volledige transparantie! Ik klim op fiets nummer 3, in het midden. Een vrouw naast me is al 10 minuten aan het rijden en nog steeds legt ze de beuk erin. Tijdens het fietsen wordt de weerstand elke 2 minuten opgekrikt. Je gaat door, tot je niet meer kan. Na 10 minuten voel ik mij mi...

Het voordeel van een jaartje ouder worden is dat de kans groter wordt dat je een aantal zaken die je altijd hebt willen doen, kan doen, en kan laten samenvallen.  Met een beetje goeie wil zou je het een combinatie van bucket-list en geforceerde "serendipity" kunnen noemen. En najaar 2019 schijnt zo'n moment te zijn. Ik heb altijd graag de marathon van New York willen lopen.  Wat zeg ik… daarom ben ik ooit lid geworden van MMC. Ik wou enkel en alleen maar de marathon van New York lopen.  Deels doordat Nicole en ik van New York als stad houden, deels omdat Wilfried er in het "selectie interview" zo'n spel van maakte. En terecht! Voor mij blijft het nog steeds de mooiste marathon ooit, ook al zal ik hem nu hopelijk voor de derde keer lopen, ook al heb ik ook al twee maal Boston gelopen (ook niet mis trouwens). Nicole en ik zijn fervente bezoekers van New York, een bruisende stad, never sleeps, een mix van culturen, maar veel t...